Ճամփորդություն Թեժառույքի վանք
Շաբաթ օրը ես իմ դասընկերների և 4-րդ դասարանցիների հետ գնացինք ճամփորդության Թեժառույքի վանք։ Մենք հավաքվեցիքն եկեղեցու բակում ու ավտոբուսով շարժվեցինք Կոտայքի մարզ։
Առաջին կանգառը Աղբյուրակի կամ Ծովինարի ջրամբարն էր։
Այստեղ ընկեր Սոնան մեզ բացատրեց, թե ինչ է ջրամբարը և ինչի համար է ջրամբարի ջուրն օգտագործվում։ Հին հայրերը Ծովինարին համարում էին ջրի աստվածուհի։ Նրա անունով էլ կոչվում է ջրամբարը։
Շարունակեցինք ճանապարհը դեպի վանք։ Իջանք ավտոբուսից անտառի մոտ և նախաճաշեցինք։ Նախաճաշից հետո ընկեր Լուսինեն ասաց, որ սար ենք բարձրանալու, և ես շա՜տ ուրախացա։
Այնքան դժվար էր սար բարձրանալը, որ մենք ամեն մեկս մի փայտ էինք վերցրել և այդ փայտերի վրա հենվելով բարձրանում էինք։
Եվ վերջապես հասանք եկեղեցու բակ։
Ես այնքան ոգևորված էի, որ ինձ պատկերացնում էի որպես նախնադարյան մարդ ու հորիած բառեր էի ասում, իսկ ձեռքիս փայտն էլ իմ նիզակն էր։
Մենք եկեղեցու բակում տարբեր խաղեր խաղացինք ու շատ լավ ժամանակ անցկացրեցինք։
Հետո մտանք եկեղեցի։ Եկեղեցու ներսում շատ պատկերներ կային։ Շատ գեղեցիկ էր։
Երբ արդեն սարից իջնում էինք, իջնելը ավելի հեշտ էր ու հավես։ Շա՜տ հետաքրքիր ճամփորդություն էր։
