1. Հողի ու ջրի ,թռչունների ու ձկների ,վայրի գազանների պահպանման համար ի՞նչ միջոցներ են ձեռնարկվում:

Հողի պահպանման համար իրականացնում են տնկումներ, անտառների պահպանություն և այգիների պարբերաբար խնամք։

Ջրի պահպանման համար կատարվում է ջրային ռեսուրսների արդյունավետ օգտագործում՝ ջրամբարների և խոշոր ջրամբարային կայանների կառուցում, ինչպես նաև խնայող ջրամատակարարման տեխնոլոգիաների ներդրմանը: Ջրի աղտոտումը կանխելու համար նախատեսվում են կենսաքիմիական մաքրման համակարգեր

Թռչունների ու ձկների որոշ տեսակների համար ստեղծվում են հատուկ պաշտպանված տարածքներ, որտեղ արգելվում է որսը: հատուկ ծրագրեր են մշակվում որոշ բնիկ տեսակների, օրինակ՝՝ լողացող թռչունների, ջրային թռչունների համար, որոնք վտանգված են աղտոտման կամ որսի պատճառով:

մի շարք կենդանիների տեսակներ, որոնք թանկարժեք կամ հազվագյուտ են, հայտնվում են հատուկ պահպանման ծրագրերում (օրինակ՝ Կարմիր գրքում), որտեղ դրանց պաշտպանությունը տրվում է առաջնային նշանակություն:

2. Որո՞նք են թթվային անձրևների առաջացման պատճառները,և ի՞նչ հետևանքներ կարող են դրանք ունենալ:

Մթնոլորտում գազային նյութերը, որոշակի պայմաններում միանալով ջրին, վերածվում են թթուների, որոնք անձրևների հետ վերադառնում են երկրագնդի մակերևույթ։

Թթվային անձրևները մեծ վնաս կարող են հասցնել բուսականությանը՝ վնասելով ծառերի և այլ բուսատեսակների տերևները, որի արդյունքում վնասվում է դրանց կենսագործունեությունը։

Հողի թթվայնության բարձրացումը բացասաբար է ազդում գյուղատնտեսական արտադրանքի աճի վրա, ինչպես նաև խոչընդոտում է որոշ միկրոօրգանիզմների կենսագործունեությանը։

Թթվային անձրևները կարող են ջրային ռեսուրսները դարձնել շատ թթվային։ Սա կարող է առաջացնել ձկների ու այլ ջրային կենդանիների մահ։ Թթվայնությունը վնասում է նաև ջրիմուռներին և միկրոէկոհամակարգերին՝ խախտելով ամբողջ ջրային սննդային ցանցը։

Թթվային անձրևները կարող են վնասակար լինել մարդու շնչառական համակարգի համար։

Թթվային անձրևները կարող են վնասել պատմական և մշակութային շինությունները, արձանները՝ քայքայելով դրանց մակերեսները։ Դրանք կարող են մաշեցնել քարերը, մետաղները և այլ նյութեր։

3. Ինչու՞ չի կարելի այրել կենցաղային աղբը:

Կենցաղային աղբը այրելը, հատկապես՝ բացօթյա, հանդիսանում է բնապահպանական և առողջապահական մեծ խնդիր: Դա ունի մի շարք բացասական հետևանքներ՝ կապված աղտոտման, մարդու առողջության և շրջակա միջավայրի վրա:

Կենցաղային աղբը այրելը ոչ միայն վտանգավոր է մարդու և կենդանիների առողջության համար, այլև անդառնալի հետևանքներ կարող է ունենալ շրջակա միջավայրի վրա։ Դրա փոխարեն պետք է կիրառել այլ՝ ավելի անվտանգ եղանակներ՝ աղբի վերամշակում, օգտագործում և բնապահպանական ծրագրեր, որոնք նպաստում են էկոլոգիական հավասարակշռության պահպանմանը։

Այդ իսկ պատճառով շատ երկրներում ստեղծվել են օրենքներ, որոնք արգելում են կենցաղային աղբի այրումը և խրախուսում են աղբի ճիշտ վերամշակումը։