Դեղին տերևը մի օր հայտնաբերեց, որ ժամանակն է լքելու իր ծառը։ Քամին պոկեց նրան ու տերևը սկսեց թռչել դեպի երկինք։ Երկնքից նա տեսավ սարերը, գեղեցիկ անտառը։ Տերևը չէր վախենում, որովհետև գիտեր՝ այս ճանապարհը նրան միայն ազատություն կտա։ Երբ նա վերջապես հասավ գետնին, կանգնեց ու ժպիտով հիշեց այն բոլոր իրադարձությունները, որոնք տեղի ունեցան իր ճանապարհորդության ընթացքում։